ترجمه کد منبع به منبع از Racket با استفاده از هوش مصنوعی شامل استفاده از تکنیک‌های پردازش زبان طبیعی (NLP) و الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل و درک کد منبع است.
| مشکل ترجمه | مثال نحوی Racket | مثال نحوی OCaml | امتیاز (۱-۱۰) |
|---|---|---|---|
| توابع درجه یک | (define (f x) (+ x 1)) |
let f x = x + 1 |
۳ |
| ماکروها | (define-syntax my-macro (syntax-rules () ...)) |
N/A | ۸ |
| توابع واریادیک | (define (varargs . args) args) |
let varargs args = args |
۵ |
| سبک انتقال ادامه (CPS) | (call/cc (lambda (k) ...)) |
N/A | ۹ |
| تطابق الگو | (match x [(list a b) (+ a b)]) |
match x with | [] -> ... | [a; b] -> a + b |
۴ |
| حالت قابل تغییر | (set! x 10) |
x := 10 |
۲ |
| استنتاج نوع | (+ 1 2) (استنتاج شده) |
let x = 1 + 2 (نیاز به نوع صریح) |
۶ |
| درک لیست | (for/list ([x lst]) (+ x 1)) |
List.map (fun x -> x + 1) lst |
۳ |
| ویژگی‌های شی‌گرا | (define my-class (class ...)) |
class my_class ... end |
۷ |
| بهینه‌سازی تماس دمی | (define (tail-rec x) (if (base-case) (tail-rec (next x)))) |
let rec tail_rec x = if base_case then tail_rec (next x) |
۲ |
در Racket، توابع به عنوان شهروندان درجه یک شناخته می‌شوند و این امکان را می‌دهند که به عنوان آرگومان‌ها منتقل شوند، از توابع دیگر بازگردانده شوند و به متغیرها اختصاص داده شوند. به عنوان مثال:
(define (f x) (+ x 1))
در OCaml، نحوه نوشتن مشابه است اما از let برای تعریف توابع استفاده می‌شود:
let f x = x + 1
منبع: توابع Racket
Racket از سیستم‌های ماکرو قدرتمند پشتیبانی می‌کند که امکان تبدیل‌های نحوی را فراهم می‌آورد. به عنوان مثال:
(define-syntax my-macro
(syntax-rules ()
...))
OCaml معادل مستقیمی برای ماکروها ندارد و این یک چالش بزرگ در ترجمه است.
منبع: ماکروهای Racket
Racket امکان استفاده از توابع واریادیک را با استفاده از نشانه‌گذاری نقطه‌ای فراهم می‌کند:
(define (varargs . args) args)
در OCaml، توابع واریادیک می‌توانند با استفاده از لیست‌ها شبیه‌سازی شوند:
let varargs args = args
منبع: توابع واریادیک Racket
Racket از پشتیبانی داخلی برای ادامه‌ها برخوردار است:
(call/cc (lambda (k) ...))
OCaml به طور بومی از ادامه‌ها پشتیبانی نمی‌کند و این یک مسئله پیچیده در ترجمه است.
منبع: ادامه‌ها Racket
Racket از match برای تطابق الگو استفاده می‌کند:
(match x
[(list a b) (+ a b)])
تطابق الگوی OCaml مشابه است اما نحوه نوشتن متفاوت است:
match x with
| [] -> ...
| [a; b] -> a + b
منبع: تطابق Racket
Racket از set! برای حالت قابل تغییر استفاده می‌کند:
(set! x 10)
OCaml از ارجاعات با := استفاده می‌کند:
x := 10
منبع: حالت قابل تغییر Racket
Racket دارای نوع‌گذاری پویا است که امکان استنتاج نوع ضمنی را فراهم می‌کند:
(+ 1 2)
OCaml در برخی موارد نیاز به حاشیه‌نویسی نوع صریح دارد:
let x = 1 + 2
منبع: نوع‌ها Racket
Racket از درک لیست پشتیبانی می‌کند:
(for/list ([x lst]) (+ x 1))
OCaml از List.map برای عملکرد مشابه استفاده می‌کند:
List.map (fun x -> x + 1) lst
منبع: درک لیست Racket
Racket دارای یک سیستم کلاس است:
(define my-class (class ...))
OCaml نیز از کلاس‌ها پشتیبانی می‌کند اما با نحوه نوشتن متفاوت:
class my_class ... end
منبع: کلاس‌ها Racket
هر دو Racket و OCaml از بهینه‌سازی تماس دمی پشتیبانی می‌کنند، اما نحوه نوشتن کمی متفاوت است. در Racket:
(define (tail-rec x)
(if (base-case) (tail-rec (next x))))
در OCaml:
let rec tail_rec x = if base_case then tail_rec (next x)
منبع: تماس‌های دمی Racket