ترجمه کد منبع به منبع از Objective-C با استفاده از هوش مصنوعی شامل استفاده از تکنیک‌های پردازش زبان طبیعی (NLP) و الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل و درک کد منبع است.
| مشکل ترجمه | مثال نحوی Objective-C | مثال نحوی Java | امتیاز (۱-۱۰) |
|---|---|---|---|
| نوع‌گذاری پویا | id myVariable = @"Hello"; |
String myVariable = "Hello"; |
۸ |
| تعویض متد | method_exchangeImplementations(original, swizzled); |
N/A | ۹ |
| دسته‌ها | @interface NSString (MyCategory) |
N/A | ۹ |
| بلوک‌ها | void (^myBlock)(void) = ^{ NSLog(@"Hello"); }; |
Runnable myRunnable = () -> System.out.println("Hello"); |
۷ |
| ویژگی‌ها | @property (nonatomic, strong) NSString *name; |
private String name; |
۶ |
| ارسال پیام | [myObject doSomething]; |
myObject.doSomething(); |
۵ |
| پروتکل‌ها | @protocol MyProtocol |
interface MyProtocol |
۴ |
| حاشیه‌نویسی‌های نال | NSString * _Nullable myString; |
String myString; (با حاشیه‌نویسی‌ها) |
۶ |
| نحوی شمارش | typedef NS_ENUM(NSInteger, MyEnum) { ... }; |
enum MyEnum { ... } |
۵ |
| مدیریت حافظه | retain, release, autorelease |
new, null (جمع‌آوری زباله) |
۹ |
نوع‌گذاری پویا در Objective-C به متغیرها اجازه می‌دهد هر نوع شیء را نگه‌داری کنند. این می‌تواند به انعطاف‌پذیری منجر شود اما همچنین ممکن است خطاهای زمان اجرا را در صورت مدیریت نادرست نوع‌ها به همراه داشته باشد.
مثال Objective-C:
id myVariable = @"Hello";
مثال Java:
String myVariable = "Hello";
منبع: راهنمای زبان برنامه‌نویسی Objective-C - نوع‌ها
تعویض متد یک ویژگی قدرتمند در Objective-C است که به شما اجازه می‌دهد پیاده‌سازی یک انتخاب‌گر موجود را در زمان اجرا تغییر دهید.
مثال Objective-C:
method_exchangeImplementations(original, swizzled);
مثال Java: N/A - Java از تعویض متد پشتیبانی نمی‌کند.
منبع: راهنمای برنامه‌نویسی زمان اجرا Objective-C - تعویض متد
دسته‌ها در Objective-C به شما اجازه می‌دهند متدهایی به کلاس‌های موجود اضافه کنید بدون اینکه کد منبع آن‌ها را تغییر دهید.
مثال Objective-C:
@interface NSString (MyCategory)
- (NSString *)reverseString;
@end
مثال Java: N/A - Java از دسته‌ها پشتیبانی نمی‌کند.
منبع: راهنمای زبان برنامه‌نویسی Objective-C - دسته‌ها
بلوک‌ها راهی برای ایجاد توابع ناشناس در Objective-C هستند که می‌توانند متغیرها را از زمینه اطراف خود ضبط کنند.
مثال Objective-C:
void (^myBlock)(void) = ^{
NSLog(@"Hello");
};
مثال Java:
Runnable myRunnable = () -> System.out.println("Hello");
منبع: راهنمای زبان برنامه‌نویسی Objective-C - بلوک‌ها
ویژگی‌ها در Objective-C راهی برای تعریف متدهای getter و setter برای متغیرهای نمونه فراهم می‌کنند.
مثال Objective-C:
@property (nonatomic, strong) NSString *name;
مثال Java:
private String name;
منبع: راهنمای زبان برنامه‌نویسی Objective-C - ویژگی‌ها
Objective-C از ارسال پیام برای فراخوانی متدها استفاده می‌کند که با فراخوانی متد در Java متفاوت است.
مثال Objective-C:
[myObject doSomething];
مثال Java:
myObject.doSomething();
منبع: راهنمای زبان برنامه‌نویسی Objective-C - ارسال پیام
پروتکل‌ها در Objective-C مشابه رابط‌ها در Java هستند، اما می‌توانند شامل متدهای اختیاری نیز باشند.
مثال Objective-C:
@protocol MyProtocol
- (void)requiredMethod;
@optional
- (void)optionalMethod;
@end
مثال Java:
interface MyProtocol {
void requiredMethod();
}
منبع: راهنمای زبان برنامه‌نویسی Objective-C - پروتکل‌ها
Objective-C از حاشیه‌نویسی‌های نال برای نشان دادن اینکه آیا یک اشاره‌گر می‌تواند نال باشد استفاده می‌کند، که در Java به‌طور واضح‌تری بیان نمی‌شود.
مثال Objective-C:
NSString * _Nullable myString;
مثال Java:
String myString; // با حاشیه‌نویسی برای نال بودن
منبع: راهنمای زبان برنامه‌نویسی Objective-C - نال‌پذیری
شمارش‌ها در Objective-C با استفاده از typedef و NS_ENUM تعریف می‌شوند، در حالی که Java از کلمه کلیدی enum استفاده می‌کند.
مثال Objective-C:
typedef NS_ENUM(NSInteger, MyEnum) {
MyEnumValue1,
MyEnumValue2
};
مثال Java:
enum MyEnum {
VALUE1,
VALUE2
}
منبع: راهنمای زبان برنامه‌نویسی Objective-C - شمارش‌ها
Objective-C از شمارش مرجع دستی (retain, release) استفاده می‌کند در حالی که Java از جمع‌آوری زباله استفاده می‌کند.
مثال Objective-C:
[myObject retain];
[myObject release];
مثال Java:
MyObject myObject = new MyObject(); // به‌طور خودکار توسط جمع‌آوری زباله مدیریت می‌شود