ترجمه کد منبع به منبع از Objective-C با استفاده از هوش مصنوعی شامل استفاده از تکنیک‌های پردازش زبان طبیعی (NLP) و الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل و درک کد منبع است.
| توضیحات چالش | مثال نحوی Objective-C | مثال نحوی 4D | امتیاز (1-10) |
|---|---|---|---|
| مدیریت حافظه | @autoreleasepool { ... } |
مدیریت C_OBJECT و C_POINTER |
7 |
| نحوی بلاک | ^(int x) { return x + 1; } |
استفاده از ARRAY یا METHOD برای رفتار مشابه |
6 |
| نوع‌گذاری پویا | id obj = [[NSObject alloc] init]; |
C_OBJECT با بررسی نوع |
5 |
| پروتکل‌ها و واگذاری | @protocol MyProtocol <NSObject> |
تعریف INTERFACE و METHOD |
8 |
| دسته‌ها و گسترش‌ها | @interface NSString (MyCategory) |
گسترش METHOD در C_OBJECT |
7 |
| نحوی ویژگی | @property (nonatomic, strong) NSString *name; |
اعلام VARIABLE با ویژگی‌ها |
6 |
| مدیریت استثنا | @try { ... } @catch (NSException *e) { ... } |
عبارات CATCH و THROW |
8 |
| ارسال پیام | [obj performSelector:@selector(method)] |
استفاده از دستور CALL بر روی شیء |
5 |
| جنریک‌ها | <NSString *> در مجموعه‌ها |
ARRAY با محدودیت‌های نوع |
6 |
| همزمانی | dispatch_async(dispatch_get_main_queue(), ^{ ... }); |
مدیریت PROCESS و TASK |
7 |
در Objective-C، مدیریت حافظه معمولاً با استفاده از بلوک‌های @autoreleasepool برای مدیریت چرخه حیات اشیاء انجام می‌شود. در 4D، مدیریت حافظه بیشتر به صورت دستی انجام می‌شود و نیاز به استفاده از انواع C_OBJECT و C_POINTER دارد.
مثال Objective-C:
@autoreleasepool {
NSObject *obj = [[NSObject alloc] init];
// استفاده از obj
}
مثال 4D:
C_OBJECT($obj)
$obj := New object
// استفاده از $obj
مستندات مدیریت حافظه Objective-C
Objective-C از بلاک‌ها پشتیبانی می‌کند که مشابه closures یا lambdas در زبان‌های دیگر هستند. در 4D، رفتار مشابهی می‌توان با استفاده از آرایه‌ها یا متدها به دست آورد.
مثال Objective-C:
int (^myBlock)(int) = ^(int x) {
return x + 1;
};
مثال 4D:
ARRAY($myBlock; 1)
$myBlock{1} := (x) -> x + 1
Objective-C اجازه نوع‌گذاری پویا را با استفاده از نوع id می‌دهد که می‌تواند هر شیء‌ای را نگه دارد. در 4D، بررسی نوع بیشتر صریح است.
مثال Objective-C:
id obj = [[NSObject alloc] init];
مثال 4D:
C_OBJECT($obj)
$obj := New object
مستندات نوع‌گذاری پویا Objective-C
Objective-C از پروتکل‌ها برای تعریف رابط‌هایی که کلاس‌ها می‌توانند پیاده‌سازی کنند، استفاده می‌کند. در 4D، عملکرد مشابهی می‌توان با استفاده از تعریف‌های INTERFACE و METHOD به دست آورد.
مثال Objective-C:
@protocol MyProtocol <NSObject>
- (void)myMethod;
@end
مثال 4D:
INTERFACE MyInterface
METHOD myMethod
Objective-C اجازه می‌دهد تا دسته‌ها متدهایی به کلاس‌های موجود اضافه کنند. در 4D، این کار می‌تواند با استفاده از گسترش متدها انجام شود.
مثال Objective-C:
@interface NSString (MyCategory)
- (NSString *)myMethod;
@end
مثال 4D:
METHOD MyCategory.myMethod
Objective-C از ویژگی‌ها برای کپسوله‌سازی استفاده می‌کند. در 4D، اعلام متغیرها می‌تواند شامل ویژگی‌ها باشد.
مثال Objective-C:
@property (nonatomic, strong) NSString *name;
مثال 4D:
VARIABLE($name; C_TEXT)
Objective-C از @try و @catch برای مدیریت استثناها استفاده می‌کند. در 4D، عملکرد مشابهی با استفاده از CATCH و THROW به دست می‌آید.
مثال Objective-C:
@try {
// کدی که ممکن است استثنا ایجاد کند
} @catch (NSException *e) {
// مدیریت استثنا
}
مثال 4D:
CATCH
// مدیریت استثنا
END CATCH
مستندات مدیریت استثنا Objective-C
Objective-C از نحوی ارسال پیام برای فراخوانی متدها بر روی اشیاء استفاده می‌کند. در 4D، این کار با استفاده از دستور CALL انجام می‌شود.
مثال Objective-C:
[obj performSelector:@selector(method)];
مثال 4D:
CALL($obj; "method")
مستندات ارسال پیام Objective-C
Objective-C از جنریک‌ها برای مجموعه‌ها پشتیبانی می‌کند. در 4D، محدودیت‌های مشابهی می‌توان بر روی آرایه‌ها اعمال کرد.
مثال Objective-C:
NSArray<NSString *> *array = @[@"one", @"two"];
مثال 4D:
ARRAY($array; 2)
$array{1} := "one"
$array{2} := "two"
Objective-C از Grand Central Dispatch برای همزمانی استفاده می‌کند. در 4D، همزمانی با استفاده از PROCESS و TASK مدیریت می‌شود.
مثال Objective-C:
dispatch_async(dispatch_get_main_queue(), ^{
// کدی که باید در نخ اصلی اجرا شود
});
مثال 4D:
PROCESS($process)
$process := New process