با استفاده از هوش مصنوعی، Lisp را به Swift تبدیل کنید

اکشن‌اسکریپت

• ترجمه کد منبع نامعتبر یا ناقص
• تبدیل قابل تنظیم از طریق دستورالعمل‌های درون‌خطی، از تگ در نظرات استفاده کنید
• تبدیل قطعات کد منبع بدون فرمت
• ترجمه عبارات سینتکس پیچیده
• سینتکس، معناشناسی و کاربردشناسی زبان برنامه‌نویسی هدف در حین ترجمه در نظر گرفته می‌شود

چالش‌های ترجمه

ماکروها و تولید کد

Lisp به خاطر سیستم ماکرو قدرتمندش شناخته شده است که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد کد را در زمان کامپایل تولید و تغییر دهند. از سوی دیگر، Swift معادل مستقیمی برای ماکروهای Lisp ندارد، که این امر ترجمه کدی که به شدت به این ویژگی وابسته است را چالش‌برانگیز می‌کند.

مثال: در Lisp، ممکن است ماکرویی تعریف کنید تا تابعی ایجاد کند که توابع دیگر را تولید کند:

(defmacro defn [name args & body]
  `(def ~name (fn ~args ~@body))
)

در Swift، شما باید هر تابع را به صورت دستی تعریف کنید، زیرا Swift سیستم ماکرو ندارد.

منبع: ماکروهای Lisp

توابع درجه یک

هر دو Lisp و Swift توابع را به عنوان شهروندان درجه یک در نظر می‌گیرند، اما نحو و اصطلاحات به طور قابل توجهی متفاوت است. ترجمه توابع مرتبه بالاتر می‌تواند ساده باشد، اما استفاده اصطلاحی ممکن است متفاوت باشد.

مثال: در Lisp، می‌توانید به راحتی توابع را به عنوان آرگومان‌ها ارسال کنید:

(mapcar #'1+ '(1 2 3 4)) ; برمی‌گرداند (2 3 4 5)

در Swift، معادل آن خواهد بود:

let result = [1, 2, 3, 4].map { $0 + 1 } // برمی‌گرداند [2, 3, 4, 5]

منبع: توابع Swift

نوع‌گذاری پویا در مقابل نوع‌گذاری ایستا

Lisp نوع‌گذاری پویا دارد که اجازه می‌دهد انواع متغیرها انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند، در حالی که Swift نوع‌گذاری ایستا دارد و نیاز به تعریف نوع‌های صریح دارد. این تفاوت می‌تواند منجر به چالش‌هایی در ترجمه کدی شود که به نوع‌گذاری پویا وابسته است.

مثال: در Lisp، می‌توانید انواع مختلفی را به همان متغیر اختصاص دهید:

(defparameter *my-var* 42)
(setf *my-var* "Hello") ; بدون خطا

در Swift، باید نوع را به صورت صریح اعلام کنید:

var myVar: Int = 42
myVar = "Hello" // خطا: نمی‌توان مقدار نوع 'String' را به نوع 'Int' اختصاص داد

منبع: ایمنی نوع Swift

دستکاری لیست

ساختار داده بومی Lisp لیست است و مجموعه غنی از توابع برای دستکاری لیست ارائه می‌دهد. Swift آرایه‌ها دارد، اما عملیات و نحو متفاوت است و این امر ترجمه را غیرساده می‌کند.

مثال: در Lisp، می‌توانید به راحتی لیست‌ها را دستکاری کنید:

(cons 1 '(2 3 4)) ; برمی‌گرداند (1 2 3 4)

در Swift، باید از متدهای آرایه استفاده کنید:

let array = [2, 3, 4]
let newArray = [1] + array // برمی‌گرداند [1, 2, 3, 4]

منبع: لیست‌های Lisp

بهینه‌سازی فراخوانی انتهایی

پیاده‌سازی‌های Lisp معمولاً از بهینه‌سازی فراخوانی انتهایی پشتیبانی می‌کنند که اجازه می‌دهد توابع بازگشتی در فضای ثابت پشته اجرا شوند. Swift تضمینی برای بهینه‌سازی فراخوانی انتهایی ندارد که می‌تواند منجر به سرریز پشته در توابع بازگشتی عمیق شود.

مثال: در Lisp، یک تابع بازگشتی انتهایی می‌تواند بهینه‌سازی شود:

(defun factorial (n &optional (acc 1))
  (if (<= n 1)
      acc
      (factorial (1- n) (* n acc))))

در Swift، باید از یک رویکرد تکراری استفاده کنید تا از سرریز پشته جلوگیری کنید:

func factorial(_ n: Int) -> Int {
    var result = 1
    for i in 1...n {
        result *= i
    }
    return result
}

منبع: بهینه‌سازی فراخوانی انتهایی

مقادیر چندگانه بازگشتی

Lisp از بازگشت چندین مقدار از یک تابع پشتیبانی می‌کند که می‌تواند ترجمه آن به مدل بازگشت یک مقدار Swift را چالش‌برانگیز کند.

مثال: در Lisp، می‌توانید چندین مقدار را بازگشت دهید:

(defun divide (x y)
  (values (/ x y) (mod x y)))

در Swift، معمولاً از یک تاپل استفاده می‌کنید:

func divide(_ x: Int, _ y: Int) -> (quotient: Int, remainder: Int) {
    return (x / y, x % y)
}

منبع: مقادیر چندگانه Lisp

ساختارهای داده غیرقابل تغییر

ساختارهای داده Lisp معمولاً قابل تغییر هستند، در حالی که Swift بر غیرقابل تغییر بودن تأکید دارد. ترجمه عملیات قابل تغییر به زمینه غیرقابل تغییر Swift می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

مثال: در Lisp، می‌توانید یک لیست را در محل تغییر دهید:

(setf my-list '(1 2 3))
(push 0 my-list) ; my-list اکنون (0 1 2 3) است

در Swift، باید یک آرایه جدید ایجاد کنید:

var myList = [1, 2, 3]
myList.insert(0, at: 0) // myList اکنون [0, 1, 2, 3] است

منبع: نوع‌های مقدار Swift

مدیریت خطا

Lisp از شرایط و راه‌اندازی مجدد برای مدیریت خطا استفاده می‌کند، در حالی که Swift از رویکردی ساختاریافته‌تر با try، catch و throw استفاده می‌کند. این تفاوت می‌تواند ترجمه منطق مدیریت خطا را پیچیده کند.

مثال: در Lisp، ممکن است خطاها را به این صورت مدیریت کنید:

(handler-case
    (error-prone-function)
  (error (e) (format t "یک خطا رخ داده است: ~a" e)))

در Swift، شما از این استفاده می‌کنید:

do {
    try errorProneFunction()
} catch {
    print("یک خطا رخ داده است: \(error)")
}

منبع: مدیریت خطا در Swift