ترجمه کد منبع به منبع از Kotlin با استفاده از هوش مصنوعی شامل استفاده از تکنیک‌های پردازش زبان طبیعی (NLP) و الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل و درک کد منبع است.
| مشکل ترجمه | مثال نحوی Kotlin | مثال نحوی Python | امتیاز (۱-۱۰) |
|---|---|---|---|
| ایمنی نال | var name: String? = null |
name = None |
۸ |
| توابع افزونه | fun String.addExclamation() = this + "!" |
def add_exclamation(s): return s + "!" |
۷ |
| کلاس‌های داده | data class User(val name: String) |
class User: def __init__(self, name): self.name = name |
۶ |
| کوروتین‌ها و برنامه‌نویسی غیرهمزمان | launch { /* coroutine code */ } |
async def coroutine_code(): ... |
۹ |
| کلاس‌های مهر و موم شده | sealed class Result |
class Result: pass (معادل مستقیم ندارد) |
۱۰ |
| نام‌های مستعار نوع | typealias StringList = List<String> |
StringList = List[str] |
۵ |
| کست‌های هوشمند | if (obj is String) { /* use obj as String */ } |
if isinstance(obj, str): /* use obj as str */ |
۴ |
| اشیاء همراه | companion object { ... } |
@classmethod یا static methods |
۶ |
Kotlin ویژگی‌های ایمنی نال داخلی را فراهم می‌کند که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد نوع‌های نال‌پذیر را به‌طور صریح تعریف کنند. در مقابل، Python از رویکردی مجازتر استفاده می‌کند که در آن None می‌تواند به هر متغیری اختصاص یابد.
مثال Kotlin:
var name: String? = null
مثال Python:
name = None
برای جزئیات بیشتر، به مستندات ایمنی نال Kotlin مراجعه کنید.
Kotlin به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا کلاس‌های موجود را با قابلیت‌های جدید بدون تغییر در کد منبع آن‌ها گسترش دهند. Python عملکرد مشابهی را از طریق توابع به دست می‌آورد اما از نظر نحوی شیرین نیست.
مثال Kotlin:
fun String.addExclamation() = this + "!"
مثال Python:
def add_exclamation(s):
return s + "!"
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات توابع افزونه Kotlin مراجعه کنید.
کلاس‌های داده Kotlin به‌طور خودکار متدهای مفیدی مانند equals(), hashCode(), و toString() را تولید می‌کنند. Python نیاز به پیاده‌سازی دستی این متدها دارد مگر اینکه از کتابخانه‌هایی مانند dataclasses استفاده کند.
مثال Kotlin:
data class User(val name: String)
مثال Python:
class User:
def __init__(self, name):
self.name = name
برای جزئیات بیشتر، به مستندات کلاس‌های داده Kotlin مراجعه کنید.
کوروتین‌های Kotlin راهی قدرتمند برای مدیریت برنامه‌نویسی غیرهمزمان فراهم می‌کنند، در حالی که Python از کلیدواژه‌های async و await استفاده می‌کند.
مثال Kotlin:
launch { /* coroutine code */ }
مثال Python:
async def coroutine_code():
...
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات کوروتین‌های Kotlin مراجعه کنید.
کلاس‌های مهر و موم شده Kotlin سلسله‌مراتب کلاس‌ها را محدود می‌کنند و راهی برای نمایش نوع‌های کلاس محدود فراهم می‌کنند. Python معادل مستقیمی ندارد.
مثال Kotlin:
sealed class Result
مثال Python:
class Result:
pass
برای جزئیات بیشتر، به مستندات کلاس‌های مهر و موم شده Kotlin مراجعه کنید.
Kotlin اجازه ایجاد نام‌های مستعار نوع برای نوع‌های موجود را می‌دهد که می‌تواند خوانایی کد را بهبود بخشد. Python نتایج مشابهی را با استفاده از انتساب‌های متغیر ساده به دست می‌آورد.
مثال Kotlin:
typealias StringList = List<String>
مثال Python:
StringList = List[str]
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات نام‌های مستعار نوع Kotlin مراجعه کنید.
کست‌های هوشمند Kotlin به‌طور خودکار نوع‌ها را پس از بررسی نوع آن‌ها کست می‌کنند، در حالی که Python نیاز به بررسی نوع صریح دارد.
مثال Kotlin:
if (obj is String) { /* use obj as String */ }
مثال Python:
if isinstance(obj, str):
# use obj as str
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات کست‌های هوشمند Kotlin مراجعه کنید.
اشیاء همراه Kotlin اجازه رفتار مشابه استاتیک را درون کلاس‌ها می‌دهند. Python از متدهای کلاس یا متدهای استاتیک برای دستیابی به عملکرد مشابه استفاده می‌کند.
مثال Kotlin:
companion object { ... }
مثال Python:
class MyClass:
@classmethod
def my_class_method(cls):
...
برای جزئیات بیشتر، به مستندات اشیاء همراه Kotlin مراجعه کنید.