ترجمه کد منبع به منبع از Crystal با استفاده از هوش مصنوعی شامل استفاده از تکنیک‌های پردازش زبان طبیعی (NLP) و الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل و درک کد منبع است.
| توضیحات چالش | مثال نحوی Crystal | مثال نحوی Kotlin | امتیاز (۱-۱۰) |
|---|---|---|---|
| استنتاج نوع | x = 10 |
val x = 10 |
۲ |
| ماکروها و متا برنامه‌نویسی | macro my_macro |
N/A | ۹ |
| نوع‌های اتحادی | Union(String, Int) |
sealed class MyUnion |
۷ |
| بارگذاری متد | def foo(x : Int) |
fun foo(x: Int) |
۳ |
| بلوک‌ها و لامبداها | -> { |x| x + 1 } |
{ x -> x + 1 } |
۲ |
| مدیریت استثنا | begin ... rescue ... end |
try { ... } catch { ... } |
۴ |
| ساختارها در مقابل کلاس‌های داده | struct Point |
data class Point |
۳ |
| مدل همزمانی | spawn { ... } |
GlobalScope.launch { ... } |
۵ |
| نام‌های مستعار نوع | alias MyString = String |
typealias MyString = String |
۱ |
| نوع‌های اختیاری | String? |
String? |
۱ |
Crystal دارای یک سیستم استنتاج نوع قدرتمند است که به متغیرها اجازه می‌دهد بدون نوع‌های صریح اعلام شوند. به عنوان مثال:
x = 10
در Kotlin، در حالی که استنتاج نوع نیز پشتیبانی می‌شود، نیاز به استفاده از val یا var دارد:
val x = 10
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات زبان Crystal و مستندات زبان Kotlin مراجعه کنید.
Crystal از ماکروهایی پشتیبانی می‌کند که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد کدی بنویسند که در زمان کامپایل کد تولید می‌کند. به عنوان مثال:
macro my_macro
# پیاده‌سازی ماکرو
end
Kotlin معادل مستقیمی برای ماکروها ندارد، که این یک چالش بزرگ در ترجمه است.
برای جزئیات بیشتر، به مستندات ماکروهای Crystal مراجعه کنید.
Crystal استفاده از نوع‌های اتحادی را مجاز می‌داند، که می‌توانند به صورت زیر تعریف شوند:
Union(String, Int)
در Kotlin، نوع‌های اتحادی می‌توانند با استفاده از کلاس‌های مهر و موم شده شبیه‌سازی شوند:
sealed class MyUnion
data class StringType(val value: String) : MyUnion()
data class IntType(val value: Int) : MyUnion()
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات نوع‌های اتحادی Crystal و مستندات کلاس‌های مهر و موم شده Kotlin مراجعه کنید.
هر دو زبان از بارگذاری متد پشتیبانی می‌کنند، اما نحوه نوشتن آن کمی متفاوت است. در Crystal:
def foo(x : Int)
end
در Kotlin، به این صورت است:
fun foo(x: Int) {
}
برای جزئیات بیشتر، به مستندات متدهای Crystal و مستندات توابع Kotlin مراجعه کنید.
Crystal از یک نحوه نوشتن بلوک استفاده می‌کند که می‌تواند به صورت زیر نمایش داده شود:
-> { |x| x + 1 }
در Kotlin، معادل عبارت لامبدا به صورت زیر است:
{ x -> x + 1 }
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات بلوک‌های Crystal و مستندات لامبداها Kotlin مراجعه کنید.
Crystal از نحوه نوشتن begin ... rescue ... end برای مدیریت استثنا استفاده می‌کند:
begin
# کدی که ممکن است استثنا ایجاد کند
rescue
# مدیریت استثنا
end
Kotlin از ساختار try { ... } catch { ... } استفاده می‌کند:
try {
// کدی که ممکن است استثنا ایجاد کند
} catch (e: Exception) {
// مدیریت استثنا
}
برای جزئیات بیشتر، به مستندات مدیریت استثنا Crystal و مستندات مدیریت استثنا Kotlin مراجعه کنید.
Crystal از ساختارها برای ساختارهای داده ساده استفاده می‌کند:
struct Point
getter x : Int
getter y : Int
end
Kotlin از کلاس‌های داده برای اهداف مشابه استفاده می‌کند:
data class Point(val x: Int, val y: Int)
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات ساختارهای Crystal و مستندات کلاس‌های داده Kotlin مراجعه کنید.
Crystal از spawn برای همزمانی استفاده می‌کند:
spawn {
# کد همزمان
}
Kotlin از کوروتین‌ها استفاده می‌کند، معمولاً با GlobalScope.launch:
GlobalScope.launch {
// کد همزمان
}
برای جزئیات بیشتر، به مستندات همزمانی Crystal و مستندات کوروتین‌ها Kotlin مراجعه کنید.
هر دو زبان از نام‌های مستعار نوع پشتیبانی می‌کنند، اما نحوه نوشتن آن کمی متفاوت است. در Crystal:
alias MyString = String
در Kotlin:
typealias MyString = String
برای اطلاعات بیشتر، به مستندات نام‌های مستعار نوع Crystal و مستندات نام‌های مستعار نوع Kotlin مراجعه کنید.
هر دو زبان از نوع‌های اختیاری پشتیبانی می‌کنند که به طور مشابه نمایش داده می‌شوند. در Crystal:
String?
در Kotlin:
String?
برای جزئیات بیشتر، به مستندات نوع‌های اختیاری Crystal و مستندات نوع‌های nullable Kotlin مراجعه کنید.