ترجمه کد منبع به منبع از CoffeeScript با استفاده از هوش مصنوعی شامل استفاده از تکنیکهای پردازش زبان طبیعی (NLP) و الگوریتمهای یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل و درک کد منبع است.
چالش | توضیحات | امتیاز (۱-۱۰) |
---|---|---|
تعریف توابع | تفاوتها در نحو اعلام توابع و قوانین دامنه. | ۷ |
درک لیست | درک لیست در CoffeeScript در مقابل روشهای آرایه در Objective-C. | ۸ |
وراثت کلاس | نحو و رفتار وراثت کلاس در هر دو زبان. | ۶ |
شکرین نحوی | شکرین نحوی در CoffeeScript در مقابل نحو verbose تر در Objective-C. | ۹ |
توابع پیکانی | توابع پیکانی در CoffeeScript در مقابل بلوکهای Objective-C. | ۷ |
بازگشتهای ضمنی | مقادیر بازگشتی ضمنی در CoffeeScript در مقابل بازگشتهای صریح در Objective-C. | ۸ |
ادبیات شیء | تفاوتها در نحو ادبیات شیء و مقداردهی اولیه. | ۵ |
درونریزی رشته | درونریزی رشته در CoffeeScript در مقابل فرمتبندی NSString در Objective-C. | ۶ |
CoffeeScript اجازه میدهد تا نحو مختصرتری برای تعریف توابع استفاده شود، که اغلب کلمه کلیدی function
را حذف کرده و از تورفتگی برای نشان دادن دامنه استفاده میکند. در مقابل، Objective-C نیاز به اعلام صریح متدها در داخل رابط کلاس دارد.
مثال CoffeeScript:
square = (x) -> x * x
مثال Objective-C:
- (int)square:(int)x {
return x * x;
}
مستندات CoffeeScript درباره توابع
CoffeeScript از درک لیست پشتیبانی میکند که اجازه میدهد آرایهها به صورت مختصر ایجاد شوند. Objective-C به طور بومی این ویژگی را ندارد و نیاز به استفاده از حلقهها یا توابع مرتبه بالاتر دارد.
مثال CoffeeScript:
squares = (x * x for x in [1..5])
مثال Objective-C:
NSMutableArray *squares = [NSMutableArray array];
for (int x = 1; x <= 5; x++) {
[squares addObject:@(x * x)];
}
مستندات CoffeeScript درباره درک لیست
CoffeeScript وراثت کلاس را با نحو سادهتری تسهیل میکند، در حالی که Objective-C نیاز به کد بیشتری برای ایجاد روابط وراثتی دارد.
مثال CoffeeScript:
class Animal
speak: -> "Roar!"
class Dog extends Animal
speak: -> "Woof!"
مثال Objective-C:
@interface Animal : NSObject
- (NSString *)speak;
@end
@interface Dog : Animal
- (NSString *)speak;
@end
@implementation Dog
- (NSString *)speak {
return @"Woof!";
}
@end
مستندات CoffeeScript درباره کلاسها
CoffeeScript ویژگیهای مختلف شکرین نحوی را ارائه میدهد که کد را خواناتر و مختصرتر میکند، در حالی که Objective-C بیشتر verbose و صریح است.
مثال CoffeeScript:
if isHappy
celebrate()
مثال Objective-C:
if (isHappy) {
[self celebrate];
}
مستندات CoffeeScript درباره شکرین نحوی
توابع پیکانی در CoffeeScript راهی مختصر برای تعریف توابع ارائه میدهند، در حالی که Objective-C از بلوکها استفاده میکند که بیشتر verbose هستند.
مثال CoffeeScript:
add = (a, b) -> a + b
مثال Objective-C:
int (^add)(int, int) = ^(int a, int b) {
return a + b;
};
مستندات CoffeeScript درباره توابع پیکانی
در CoffeeScript، آخرین عبارت ارزیابی شده در یک تابع به طور ضمنی بازگشت داده میشود، در حالی که Objective-C نیاز به یک دستور بازگشت صریح دارد.
مثال CoffeeScript:
double = (x) -> x * 2
مثال Objective-C:
- (int)double:(int)x {
return x * 2;
}
مستندات CoffeeScript درباره بازگشتهای ضمنی
CoffeeScript اجازه میدهد تا نحو مختصرتری برای ادبیات شیء استفاده شود، در حالی که Objective-C نیاز به استفاده از NSDictionary
برای عملکرد مشابه دارد.
مثال CoffeeScript:
person = { name: "John", age: 30 }
مثال Objective-C:
NSDictionary *person = @{@"name": @"John", @"age": @30};
مستندات CoffeeScript درباره ادبیات شیء
CoffeeScript از درونریزی رشته به طور مستقیم در داخل رشتهها پشتیبانی میکند، در حالی که Objective-C از روشهای فرمتبندی NSString
استفاده میکند.
مثال CoffeeScript:
name = "Alice"
greeting = "Hello, #{name}!"
مثال Objective-C:
NSString *name = @"Alice";
NSString *greeting = [NSString stringWithFormat:@"Hello, %@!", name];