ترجمه کد منبع به منبع از ActionScript با استفاده از هوش مصنوعی شامل استفاده از تکنیکهای پردازش زبان طبیعی (NLP) و الگوریتمهای یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل و درک کد منبع است.
مشکل ترجمه | نحو ActionScript | نحو OCaml | امتیاز (۱-۱۰) |
---|---|---|---|
برنامهنویسی شیءگرا | کلاس و وراثت | ماژول و فانکتورها | ۷ |
نوعگذاری پویا در مقابل نوعگذاری ایستا | var، نوعگذاری پویا | استنتاج نوع | ۸ |
مدیریت استثنا | بلوکهای try-catch | نوع نتیجه یا استثناها | ۶ |
بستنها و توابع ناشناس | عبارات تابع | توابع درجه یک | ۵ |
مدیریت رویداد | شنوندگان رویداد | کالبکهای تابعی | ۷ |
دستکاری آرایه و مجموعه | آرایهها و متدهای آرایه | لیستها و آرایهها | ۶ |
برنامهنویسی ناهمزمان | وعدهها و کالبکها | کتابخانههای Lwt یا Async | ۸ |
ActionScript از یک مدل برنامهنویسی شیءگرا مبتنی بر کلاس پشتیبانی میکند که امکان وراثت و کپسولهسازی را فراهم میآورد. در مقابل، OCaml از ماژولها و فانکتورها برای دستیابی به عملکرد مشابه استفاده میکند، اما کلاسهای سنتی ندارد.
مثال ActionScript:
class Animal {
public function speak():void {
trace("Animal speaks");
}
}
class Dog extends Animal {
override public function speak():void {
trace("Woof!");
}
}
مثال OCaml:
module type ANIMAL = sig
val speak : unit -> unit
end
module Dog : ANIMAL = struct
let speak () = print_endline "Woof!"
end
مستندات ActionScript
مستندات OCaml
ActionScript نوعگذاری پویا دارد و به متغیرها اجازه میدهد که هر نوع دادهای را در زمان اجرا نگه دارند. از طرف دیگر، OCaml نوعگذاری ایستا دارد و نیاز است که نوعها در زمان کامپایل مشخص باشند.
مثال ActionScript:
var x:* = 10; // x میتواند هر نوعی باشد
x = "Hello"; // x اکنون یک رشته است
مثال OCaml:
let x = 10 (* x به عنوان یک عدد صحیح استنتاج میشود *)
(* x = "Hello" این باعث ایجاد خطای نوع میشود *)
مستندات ActionScript
مستندات OCaml
ActionScript از بلوکهای try-catch برای مدیریت استثنا استفاده میکند، در حالی که OCaml میتواند از نوع نتیجه یا استثناها استفاده کند که میتواند منجر به الگوهای مدیریت متفاوتی شود.
مثال ActionScript:
try {
throw new Error("An error occurred");
} catch (e:Error) {
trace(e.message);
}
مثال OCaml:
let safe_divide x y =
if y = 0 then Error "Division by zero" else Ok (x / y)
match safe_divide 10 0 with
| Ok result -> print_int result
| Error msg -> print_endline msg
مستندات ActionScript
مستندات OCaml
هر دو ActionScript و OCaml از بستنها پشتیبانی میکنند، اما نحو و استفاده آنها به طور قابل توجهی متفاوت است.
مثال ActionScript:
var addFunction:Function = function(a:Number, b:Number):Number {
return a + b;
};
trace(addFunction(5, 10)); // خروجی: ۱۵
مثال OCaml:
let add_function a b = a + b
let () = print_int (add_function 5 10) (* خروجی: ۱۵ *)
مستندات ActionScript
مستندات OCaml
ActionScript یک مدل مدیریت رویداد داخلی دارد، در حالی که OCaml معمولاً از کالبکهای تابعی برای مدیریت رویدادها استفاده میکند.
مثال ActionScript:
button.addEventListener(MouseEvent.CLICK, function(event:MouseEvent):void {
trace("Button clicked!");
});
مثال OCaml:
let button_click_handler () = print_endline "Button clicked!"
(* فرض کنید که ما راهی برای متصل کردن این هندلر به یک رویداد دکمه داریم *)
مستندات ActionScript
مستندات OCaml
ActionScript متدهای آرایه داخلی را فراهم میکند، در حالی که OCaml از لیستها و آرایهها با تکنیکهای دستکاری متفاوت استفاده میکند.
مثال ActionScript:
var arr:Array = [1, 2, 3];
arr.push(4); // ۴ را به انتهای آرایه اضافه میکند
مثال OCaml:
let arr = [1; 2; 3] @ [4] (* لیستها را به هم متصل میکند *)
مستندات ActionScript
مستندات OCaml
ActionScript از وعدهها و کالبکها برای برنامهنویسی ناهمزمان استفاده میکند، در حالی که OCaml کتابخانههایی مانند Lwt یا Async برای عملکرد مشابه دارد.
مثال ActionScript:
var promise:Promise = new Promise(function(resolve, reject) {
// عملیات ناهمزمان
resolve("Done!");
});
promise.then(function(result:String):void {
trace(result);
});
مثال OCaml:
let async_operation () =
Lwt.return "Done!"
let () =
let _ = Lwt_main.run (async_operation () >>= fun result ->
print_endline result; Lwt.return ())